Erik Prims,  relatie- en individuele psychotherapie

Verloop van de begeleiding/therapie

Juist omdat de relationele kwaliteit tussen hulpverlener en cliënt zo belangrijk is, start elke hulpverlening met een diepgaand kennismakingsgesprek. Jij geeft duiding van jouw problemen, ik geef toelichting bij mijn methode van werken en kader jouw verhaal. Jij bepaalt  of er na het eerste gesprek ‘goede condities’ aanwezig zijn om een therapeutische relatie uit te bouwen.   Onder goede condities kunnen we o.a. verstaan:  werkwijze, stijl van communiceren,  naar aanvoelen voldoende empathie, vakkennis, …

Als na het eerste gesprek een goed gevoel in herinnering blijft, wordt de (relatie)therapie  opgestart. In functie van de voortgang zullen op basis van jouw vraag en zover jij hiermee instemt, verschillende technieken/methoden ingezet worden. Deze technieken komen veeleer uit de  oplossingsgerichte en/of appreciërende benadering van de systemische school. Ook aspecten van de communicatietheorie komen aan bod.

Na enkele gesprekken houden we een wat uitgebreidere (tussentijdse) evaluatie . Wat gaat goed, wat (nog) niet, moet aandacht wat verschuiven, wat werkt versterkend, enz.

Algemeen gesproken wordt een therapie afgerond binnen de 10 gesprekken. Als nodig verlengen we dit in overleg. 

Van belang is: niet de therapeut maar de cliënt voert de regie van de hulpverlening! Jij bepaalt wat aan de orde is, waaraan moet/kan gewerkt worden.  Jij blijft ten allen tijde baas over je eigen leven, met hierin het therapeutisch proces.

Over coaching

Coaching was ons in eerste instantie bekend vanuit de sportwereld. Een coach begeleidt de pupil in het behalen van zijn gestelde doelen. Om die prestaties te realiseren moet dit of dat aspect van de techniek beter, meer specifieke training gevolgd worden enz. Dit betekent dat de coach het weet, dat hij op zijn terrein erg deskundig is en met stellige zekerheid kan beweren dat X-Y-Z interventies zullen leiden tot het vooropgestelde doel. Deze manier van werken wordt tegenwoordig ook aangeboden m.b.t. doelen in de persoonlijke en relationele levenssfeer. Men spreekt dan van life coaching. Mensen die wat vast lopen in de onderscheiden dimensies van het leven (relaties, werk, wonen, sociaal netwerk enz.) zoeken steun bij hun life coach voor analyse van de moeilijkheden, het stellen van (levens)doelen, het oplijsten van de mogelijkheden, middelenonderzoek (wat is nodig om dat doel te bereiken) enz.

Het grote verschil met psychotherapie is dat de coach eerder de rol van deskundige aanneemt. Hij/ zij wordt geacht te weten wat allemaal moet ondernomen worden om een welbepaalde doelstelling te realiseren. De (systeem)psychotherapeut daarentegen neemt eerder de houding van niet weten aan. Op basis van een respectvolle en vertrouwensvolle relatie wordt de cliënt uitgenodigd ZELF te zoeken waar zijn 'belemmeringen' zich situeren. Op basis van langzaam groeiend inzicht zullen dan nieuwe perspectieven groeien. Als de houding van de coach zich eerder kenmerkt door 'ik weet - en jij (nog) niet', dan is deze van de therapeut eerder 'ik weet het ook niet, maar in de veilige ruimte van de therapie gaan we zoeken naar de aard van jouw problemen'. De coach zal doorgaans directiever zijn, je krijgt tenminste ogenschijnlijk meer waar voor je geld. Hij geeft je directe adviezen, zelfs opdrachten. De therapeut gaat langzamer, hij vertraagt en nodigt je uit tot zelfonderzoek. In principe geeft hij geen adviezen, hij zal niet zeggen hoe jij het moet doen. Jij behoudt de regie van je leven. Uiteraard zijn er mengvormen, soms neemt de therapeut wel een meer directieve houding aan, soms geeft hij wel adviezen en omgekeerd kan een goede coaching maar werken als er een goede relationele basis wordt gelegd.

Ik ben gecertifieerd coach, je kan ook hiervoor dus bij mij terecht.

Coaching kan ook in groep gebeuren, in een team. Deze methodiek wordt al eens ingezet bij groepsproblemen (bv. pesten) of wanneer bijstelling van de formele organisatie nodig is.